شاخص مدعیان بیکاری آمریکا یا Initial Jobless Claims چیست؟ و چه اهمیتی دارد؟

مدعیان بیکاری به صورت هفتگی هر پنجشنبه در خبرنامه ای توسط وزارت کار ایالات متحده منتشر می شود و شاخص تعداد افرادی است که برای دریافت مزایای بیکاری ثبت نام کرده اند.

دو نوع از مدعیان بیکاری وجود دارد:

مدعیان بیکاری (جدید) (Initial Jobless Claims): هنگامی که شخصی به تازگی شغل خود را از دست می دهد، برای تعیین صلاحیت خود، برای اولین بار در طول هفته گذشته یک تقاضای اولیه را به اداره بیکاری ایالتی خود جهت بهره مندی از مزایای بیمه بیکاری ارائه می دهد.

شاخص مدعیان بیکاری قبلی (ادامه دار) (Continuing Jobless Claims): هنگامی که فردی ادعای خود را ثبت نموده و حداقل یک هفته بیکاری را تجربه کند برای دریافت مزایای بیمه بیکاری، تقاضای خود را تمدید می کند ( درواقع کسانی که که بیکار هستند و در حال حاضر از مزایایی بیمه بیکاری استفاده می‌کنند)

این شاخص اهمیت زیادی دارد زیرا تازه‌ترین وضعیت بازار کار آمریکا را نشان می دهد و تحلیل گران از آن برای ارزیابی آخرین وضعیت بازار کار استفاده می کنند.

تعداد مطالبات اولیه بیکاری یک شاخص اقتصادی پیشرو است به این معنی که می توان از آن برای پیش بینی روندهای اقتصادی در آینده استفاده کرد اما مدعیان قبلی به عنوان یک شاخص پیشرو در نظر گرفته نمی شود زیرا تمایل به نوسان بر اساس چرخه های اقتصادی دارد با این حال، این شاخص ها شواهدی را ارائه می دهند که نشان می دهد اقتصاد به کدام سمت حرکت می کند.

افزایش یا کاهش مدعیان بیکاری جدید نشان دهنده تغییراتی است که در بازار کار وجود دارد اگرچه برخی از نوسانات به دلیل فصلی بودن برخی مشاغل وجود دارد.

به عنوان مثال، در مارس 2020، تعداد مدعیان بیکاری به دلیل همه گیری و تعطیلی بسیاری از مشاغل به شدت افزایش یافت مدعیان اولیه برای هفته منتهی به 14 مارس 2020، فقط 256000 نفر بود در حالی که در 28 مارس همان سال، مدعیان بیکاری به نزدیک به 6 میلیون افزایش یافت و در هفته منتهی به 4 آوریل به حدود 6.2 میلیون رسید.

معمولاً بازار به تغییرات بالای ۳۰ هزار واحدی این شاخص، واکنش قوی نشان می دهد افزایش شاخص مدعیان بیکاری به این معنی است که افراد زیادی به تازگی بیکار شده‌اند و این خبر بدی برای اقتصاد و دلار آمریکاست (ضعف دلار)، در مقابل کاهش این شاخص به این معنی است که افراد زیادی مشغول به کار هستند و نیازی به استفاده از مزایای بیمه بیکاری ندارند. این خبر خوبی برای اقتصاد و دلار امریکاست (تقویت دلار).

باید بدانیم مدعیان بیکاری نرخ کلی بیکاری را را ارائه نمی دهد زیرا بسیاری از افراد شامل مدعیان اولیه بیکاری نمی شوند:

• افرادی که خوداشتغال هستند.
• کارگران خانوادگی که بدون مزد در مزرعه و یا در کنار کارهای خانوادگی کمک می کنند
• برخی از کارگران فصلی و کارمندان سازمان های غیرانتفاعی
• کارگران بیکار که مزایای آنها تمام شده است.
• افرادی که به اندازه کافی کار نکرده اند تا در صورت از دست دادن شغل، واجد شرایط دریافت مزایا باشند.
• افرادی که به دلیل سوء رفتار و نه عوامل اقتصادی از کار اخراج شدند.
• افراد بیکار که واجد شرایط دریافت مزایا هستند اما ثبت نام نمی کنند.

در یک رکود معمولی، تعداد مطالبات بیکاری چندین ماه قبل از شروع رسمی رکود شروع به افزایش می کند. مدعیان بیکاری تعدیل شده فصلی اولیه طی دوره های شش ماهه منتهی به هر یک از شش رکود اقتصادی قبل از بحران 2020 افزایش یافته است. اما افزایش مدعیان بیکاری لزوماً به معنای قریب الوقوع بودن رکود نیست زیرا چندین بار افزایش کوتاه مدت رخ داده است که رکودی به دنبال نداشته است.

تعداد مدعیان بیکاری پیش بینی کننده خوبی برای رشد درآمد شخصی در شش ماه آینده است. افزایش مدعیان با رشد درآمد کمتر همراه است، در حالی که کاهش مدعیان معمولاً با رشد سریع درآمد همراه است

برای برآورده شدن تعریف دولت از بیکاری، یک فرد باید فاقد شغل، فعالانه جویای کار و در دسترس برای کار باشد.

مقایسه مدعیان بیکاری و نرخ بیکاری

مدعیان بیکاری تعداد افرادی را که برای بهره مندی از مزایای بیمه بیکاری ثبت نام کرده اند اندازه گیری می کند این آمار بر اساس داده های گزارش شده توسط ادارات بیکاری ایالتی گردآوری شده و به طور معمول، اطلاعات مدعیان دو هفته پس از ثبت تقاضا منتشر می شود.

در اکثر ایالت ها، یک شخص می تواند تا حداکثر 26 هفته مزایای بیکاری دریافت کند بر اساس قانون  CARES کارگران و اشخاصی که شغل خود را به دلیل COVID-19 از دست دادند، واجد شرایط 13 هفته مزایای اضافی از طریق برنامه های بیکاری فدرال بودند (مزایای گسترده قانون CARES در 6 سپتامبر 2021 لغو شد).

گزارش‌های ماهانه مشاغل منتشر شده توسط اداره آمار کار ایالات متحده، تصویر کامل‌تری از نرخ بیکاری نسبت به گزارش مشاغل ارائه می‌کند، زیرا از تعداد کارگرانی که تقاضای دریافت بیمه بیکاری ارائه کرده‌اند فراتر است و از نظرسنجی ماهانه حدود 110000 نفر به نام بررسی جمعیت فعلی (CPS) برای تخمین درصد نیروی کار شاغل در مقابل بیکار استفاده می کند.

گزارش مشاغل بسیاری از افراد را به عنوان بیکار در نظر می گیرد که واجد شرایط بیمه بیکاری نیستند و بنابراین در مدعیان بیکاری نشان داده نمی شوند. به عنوان مثال، افرادی که شغل خود را در جستجوی کار دیگری ترک می کنند یا کسانی که به دنبال اولین شغل خود هستند، در مدعیان بیکاری لیست نمی شوند. با این حال، این اشخاص برای تعیین نرخ بیکاری در نظر گرفته می شوند.

نیروی کارفارغ از شاغل یا بیکار بودن افراد به کسانی گفته می شود که فعالانه به دنبال کار بوده و در دسترس هستند، افرادی مانند بازنشستگان، افرادی که در مراکز پرستاری یا مؤسسات اصلاحی و تربیتی مشغول به کار هستند و افرادی که از کاریابی خود منصرف شده اند، از نیروی کار خارج می شوند.

رابطه شاخص مدعیان بیکاری و شاخص اشتغال بخش غیر کشاورزی (NFP)

رشد سریع شاخص مدعیان بیکاری یعنی رشد ضعیف اشتغال و بالا رفتن نرخ بیکاری، در واقع هر چه رشد شاخص مدعیان بیکاری بیشتر باشد، رشد اشتغال آمریکا (NFP) ضعیف‌تر خواهد بود و بر عکس.

جمع بندی

• داده های مدعیان هفتگی بیمه بیکاری در تحلیل اقتصادی فعلی روند بیکاری در کشور و در هر ایالت استفاده می شود. مدعیان بیکاری آماری است که هر هفته توسط وزارت کار ایالات متحده گزارش می شود و نشان می دهد چند نفر برای بیمه بیکاری درخواست داده اند.
• مدعیان اولیه توسط اشخاص بلافاصله پس از از دست دادن شغل خود برای تعیین واجد شرایط بودن آنها برای دریافت مزایای بیکاری ثبت می شود مدعیان قبلی توسط اشخاصی که قبلاً تقاضا کرده اند ثبت می شود.
• گزارش مشاغل ماهانه تصویر کامل تری از بیکاری ارائه می دهد، زیرا شامل کارگرانی می شود که در مدعیان بیکاری حضور ندارند، چرا که واجد شرایط دریافت مزایای بیکاری نیستند یا به دنبال استفاده از مزایای بیکاری نیستند.
• در کنار شاخص مدعیان اولیه بیکاری، متوسط چهارهفته‌ای آن هم منتشر می‌شود که کمتر از سایر شاخص‌های بیکاری انحراف و نوسانات دارد و تأثیر آن بر دلار آمریکا مشابه تغییرات شاخص مدعیان بیکاری است.

منبع مقاله